De geluidsoverdracht van parket

Wij dienen 2 soorten geluid te onderscheiden:

• Geluiden die via de parketvloer worden overgedragen naar andere vertrekken.
• Het (loop)geluid in vertrek zelf.

Een zwevende vloer ‘produceert’ meer geluid dan een vloer die vast ligt. Door het grote oppervlak van parket in combinatie met de geringe dikte werkt de vloer als een soort klankbord, waardoor het (loop)geluid ‘versterkt’ wordt weergegeven. Maar juist omdat een zwevende vloer vrij ligt van de ondervloer zal hij datzelfde loopgeluid minder goed doorgeven aan onder- of naast liggende vetrekken, zeker wanneer er een extra geluidsisolerende onderlaag toegepast wordt. Om die reden wordt in de regel voor zwevend parket gekozen bij toepassing op verdiepingsvloeren in flats en appartementen.

Traditioneel parket is vast verbonden met de ondervloer. De totale dikte van de vaste massa (parket en betonvloer) komt hiermee al gauw op 15 á 20 cm. Hoe meer massa, hoe moeilijker in beweging te brengen, hoe meer het geluid geabsorbeerd wordt. Traditioneel parket, aangebracht op een betonnen ondervloer, is dan ook het stilste parket dat verkrijgbaar is.

Volledigheidshalve merken wij nog op dat bij deze vloeren het geluid sterker naar aangrenzende vertrekken wordt overgedragen dan bij zwevend parket. Ankerloze spouwmuren als afscheiding tussen de woningen heffen dit bezwaar grotendeels op